Wchodzenie w role to aktywność, którą uwielbiają już najmłodsze dzieci. Jak się bawić? Najprościej - animizując maskotki, lalki, figurki z zestawów klocków. Poruszamy nimi, użyczamy im swojego głosu. Możemy wymyślać różne scenki albo po prostu prowadzić rozmowy. Co jeszcze? Zostańcie aktorami, w końcu oni odgrywają różne role. Zastanówcie się, o czym będzie wasza sztuka. Możecie wystawić własną wersję znanej bajki lub postawić na improwizację. Nie chce wam się przebierać? W teatrze mogą występować kukiełki - mogą to być zabawki, możecie też wykorzystać rzeczy, które znajdziecie w domu. Bohaterami przedstawienia mogą być także nasze dłonie, wystarczy odpowiednio ucharakteryzować palce. Pamiętajmy, że aktorami jesteśmy nie tylko wtedy, kiedy wystawiamy sztukę teatralną. Przecież gdy bawimy się w sklep czy w gotowanie, także odgrywamy jakieś role.
Cenne doświadczenie
Zabawa we wchodzenie w role to doskonała lekcja kreatywności, wspaniale wpływa na rozwój wyobraźni dziecka. Dzięki temu, że wcielamy się w różne postacie, uczymy się empatii, zastanawiamy się nad różnymi rozwiązaniami. Rozwijają się umiejętności społeczne, zdolność do pracy w grupie. Ale nie tylko. Tę formę zabawy możemy wykorzystać do omówienia różnych ważnych tematów.
Scenki na wagę złota
Przed wami wizyta u stomatologa? Stwórzcie najpierw gabinet we własnym domu, a na przegląd zębów zaproście zabawki. Pokaż dziecku, co się dzieje podczas wizyty, co może zrobić lekarz, o co może zapytać. Będzie mu łatwiej, gdy to ono usiądzie na fotelu.
Odgrywanie scenek to także doskonały sposób, aby nauczyć dziecko ważnych rzeczy. Wykorzystując zabawki możemy pokazać maluchowi, jak należy się zachować, gdy zaczepi nas ktoś obcy lub co robić, gdy zgubimy się podczas zakupów. Łatwiej jest przekazać pewne rzeczy, gdy nie zwracamy się bezpośrednio do dziecka. Jemu jednocześnie łatwiej będzie zapamiętać, co zrobił miś, gdy nie mógł trafić do skrzyni, w której mieszka razem z innymi pluszakami.
Lustrzane odbicie
Wchodzenie w role będzie pomocne w przekazywaniu dzieciom wielu istotnych kwestii, pozwoli nam także lepiej poznać córkę czy syna. Ale nie tylko o maluchu dowiemy się więcej. Obserwuj, co robi, a zobaczysz... siebie. Dzieci uczą się przez naśladownictwo, widzą i słyszą o wiele więcej, niż nam się wydaje. Możesz się zdziwić, gdy pani rozmawiająca przez telefon, będzie używała twoich powiedzonek, a i u klientki zabawkowego sklepu dostrzeżesz znajome zachowania. Może być zabawnie, możemy się też dowiedzieć, że za dużo przy dziecku rozmawiamy o rzeczach, o których później nieustannie rozmyśla. Może wydawać nam się, że maluch nie słyszy, że ciągle martwimy się o zdrowie bliskich czy kwestie finansowe.